Middeleeuwse ridders, Japanse Samoerai en Caraïbische piraten. Ze hebben allemaal een ding met elkaar gemeen. Ze vochten allemaal met zwaarden! Tegenwoordig is het dragen van een zwaard voor je eigen zelfverdediging natuurlijk niet echt meer van levensbelang. Sterker noch, als je nu met een fikse sabel aan de riem door de straten loopt, zullen de rare blikken van mede voetgangers het minste van je zorgen zijn. Maar is zwaardvechten nou echt een verloren kunst? Beslist niet!
Het zwaardvechten van nu
Tegenwoordig is het zwaard niet meer een essentieel onderdeel van je outfit. Toch zijn er vele groepen fanaten die deze kunst beoefenen. Van mensen die de zwaarden zelf smeden, tot volledig mythisch verkleden LARP groepen die daarbij helemaal opgaan in een fantasie wereld. Dit zijn groepen waar de kunst van het zwaardvechten noch altijd leeft zoals het vroeger deed.
Ook zijn er nog andere groepen die het zwaardvechten maar al te serieus nemen. Als er weer een Pirates of the Caribbean moet worden opgenomen, moet er altijd iemand komen die kundig is met het zwaard. Bij opnames van dit soort films, komen er allemaal zwaar-experts en trainers langs om de gevechten in de film zo mooi en accuraat mogelijk te krijgen. Er zijn op dit gebied natuurlijk vele experts in de wereld die allemaal een eigen specialiteit beheersen. Een acteur voor een piraten film moet natuurlijk een andere vechtcursus krijgen dan een acteur voor een film die zich in de middeleeuwen afspeelt. Dit zijn natuurlijk twee hele verschillende vechtstijlen waarbij de expert goed moet worden afgestemd op de wensen van een regisseur.
Wat er nog over is van de oude kunsten
Naast zelfverdediging en het lek steken van je opponent, was zwaardvechten ook een sport voor de rijken. De rijkste families van vroeger waren financieel capabel genoeg om voor hun en hun kinderen goede zwaard vecht leraren te betalen. Hierdoor werden zij vaak tot op hoog niveau opgeleid in het zwaardvechten wat als sport gezien werd. Vaak duelleerden de rijken tegen elkaar of tegen leden van andere rijken families zonder elkaar dusdanig te verwonden. Het zwaard gebruiken voor sport bestaat nog steeds in de vorm van schermen. Hier heb je ook een aanzienlijk startkapitaal voor nodig, maar relatief minder dan vroeger.
Ook worden zwaarden en messen nog gebruikt bij vechtsporten zoals Karate en Jui Jitsu. Dit is alleen normaliter niet zwaard tegen zwaard, maar meer: hoe kan je iemand met een zwaard of mes zo snel mogelijk ontwapenen zonder dat er gewonden vallen. Hiervoor worden vaak houten zwaarden en messen gebruikt. Toch blijft de beste raad die ze je bij deze sporten geven: als iemand met een kromzwaard op je af komt gerend, ren dan zelf ook weg. Tenzij het echt niet anders kan.